Lessen van de slijmzwam
Met de stad in ons achterhoofd, kunnen we een aantal lessen over het levende formuleren. Het levende..
.. verkent en verandert van richting
.. verbindt met energie en reorganiseert
.. vormt een waaier van schalen
.. vormt een verfijnd mechanisme
.. reageert met de ander / achtergrond
.. beweegt door de tijd
.. sterft of begint op nieuw
De stad is niet alleen van steen: het leeft, beweegt en verandert continu. Het is een dynamische plek, waar telkens iets te ontdekken is: nieuwe indrukken, ervaringen en inzichten. Unintended Group is diep gebiologeerd door de spontane kant van de stad, die een stad uniek maakt. Spontaniteit een stad verbonden, veerkrachtig en interessant maakt en bijdraagt aan het welzijn in de stad. Wat kunnen we doen om onverwachte ontmoetingen te stimuleren? Hoe kunnen we het spontane van een stad benaderen en interpreteren? Hoe graag ze het ook zouden willen, ontwerpers en planners kunnen het spontane in de stad niet bepalen. Maar ze kunnen er wel mee leren omgaan, en het faciliteren. Hoe? Unintended Group pleit voor verfijning, diversiteit en inclusiviteit. Het zoekt naar toepassingen van verschillende archetypes in het ontwerp van de (buiten)ruimte, die spontaniteit mogelijkheid en ruimte geven. Organische, spontane processen kunnen kansen geboden worden door na te denken over hun nodige condities. Ons proces hielden we bij op onze instagram en website. De website is nu under construction omdat we bezig zijn de follow up - pocket guide hierop te bouwen.
In samenwerking met: Pierre Oskam
Mogelijk gemaakt door: Stimuleringsfonds Creatieve Industrie
2021-2022
Archetypes voor de openheid
Leren van de levende stad. In mijn eigen stad ging ik op zoek de relatie tussen leven en ruimte. Welke ruimtelijke elementen articuleren leven? Door het leven van mensen in de stad te vergelijken met de slijmzwam konden we 10 archetypes voor de openheid formuleren.
de bron, daar waar je energie zoekt. De bron is de plek waar naar gezocht wordt - het is een einde en een oorsprong. Bij de bron komt men samen en heeft men gelijke doelen: voeding. Het is de drinkplaats in de steppe waar leeuw en antilope samen drinken. De bron kan een oase, markt of supermarkt zijn, een geliefd familielid of een café, een park of een pompstation.
het spoor, daar waar je de weg maakt of volgt. Waar beweging is geweest vindt men sporen. Van voetafdrukken in het zand tot versleten trappen, van sediment van rivieren tot stedelijke hoofdverbindingen. Het spoor beschrijft de paden die essentieel zijn om tussen belangrijke bronnen te kunnen bewegen. Het kan een snelweg zijn, een olifantenpaadje, een stoep, een fietspaaltje of een gracht.
het knooppunt, daar waar activiteit samenkomt. Op het knooppunt bieden zich meerdere opties en toekomsten aan. Het knooppunt kan een plein zijn, een kruispunt, een groot centraal marktplein, een plek waar meerdere wegen samenkomen.
de poort daar waar je binnen komt of weggaat. De poort kondigt iets aan en nodigt uit. Een nieuwe plek, of juist het einde. De poort kondigt een nieuw territorium aan- als men de poort betreed zal er iets anders zijn. De poort kan een deurdrempel zijn, de ingang van een stationsgebied, een entree naar een buurt, een naambord, een slagboom of een aanlegplaats.
het tussengebied, daar waar het een overgaat in het ander Als een grensgebied geen duidelijke grens is, maar meer een poreus transitiegebied, is het mogelijk dat twee verschillende gebieden elkaar hier overlappen en interactie met elkaar vinden. De overgang biedt ruimte voor verfijning, verzachting en samenkomst. Het tussengebied kan een geveltuintje zijn, een trap waar je ook op kunt zitten, een bankje voor een huis of een berm.
de wildernis, daar waar geen regels zijn. In de wildernis, staan allerlei opties open: hier ademt de ondergrond. De wildernis een plek zonder duidelijke regels. Het biedt ruimte voor nieuwe tijdelijke invullingen- kan snel nieuwe vormen aannemen. De wildernis kan een overwoekerde voortuin zijn, een grafiti-muur, een bouwput, een volkstuin, een verlaten industriegebied of dat stuk land tussen wegen of planning in dat geen programma heeft.
de kamer, daar waar je stilstaat. In de kamer komt men tot stilstand en doet men afstand. Door de omsluiting keert men zich naar binnen. Door te stoppen met bewegen kan men omhoog kijken, naar de grond- of iets bouwen. Het staat voor een omsloten tuin, ruimte onder een grote boom, bankje, bouwblok of binnenplaats waar gekozen kan worden voor verblijven in plaats van verplaatsen.
het panaroma, daar waar je alles ziet. Het panorama kan men in de ruime zin benaderen als breed overzicht of uitzicht. Het panorama brengt andere perspectieven in kaart. Dit kan te zien zijn vanuit een toren, een open water, een uitgebreide kaart of een collage van beelden. Het panorama is een klein doorkijkje, een venster, een zichtlijn tussen een straatje door of de skyline te zien vanaf het water.
het podium, daar waar Activiteiten kunnen concentreren, omdat daar omstandigheden zijn voor verbinding, voeding en groei. Door de neerslag van energie ontstaan er unieke plekken of kleine centra. Ze vormen zich vanuit samenwerking. Het kan een bibliotheek zijn, een theater, een kunstenaarscollectief zijn, of een tijdelijke markt die na verloop van tijd veranderd in een gebouw. Daar waar actie kan stollen
de rand, daar waar je niet verder kan. Een gesloten rand biedt bescherming en duidelijkheid. De rand lijkt minder energiek, maar er gebeurt veel op de rand. De rand werkt als een tribune. De rand kan een kade zijn, een treinspoor, een dijk of een dicht bouwblok. Hier bestaat de overgang tussen een buiten en een binnen.
